Hi, ik ben Veronique

Keramiek is kunst voor dagelijks gebruik

Ik ben ontwerper, onderzoeker en ongelofelijk groot fan van fine dining. Zowel uit als thuis. Dus toen ik geen goed servies kon vinden om mijn mooiste gerechten de aandacht te geven die ze verdienen, ben ik het zelf gaan maken. Beste beslissing ooit. Voor mezelf én voor jou.

Je zoekt niet zomaar een servies, je zoekt contact met anderen en de wereld om ons heen. Iets om je liefde voor lekker eten mee door te geven. Zondagsservies voor elke dag.

Hoe keramiek mijn hart veroverde

Als je niet tegen zoetsappige verhalen kunt, moet je je oren even dicht doen. Het was namelijk liefde op het eerste gezicht.

Of beter gezegd, op eerste aanraking. Want toen ik in 2020 een keramiekcursus volgde, voelde ik meteen vlinders in mijn buik.

Dit was het. Hierin kon ik zowel mijn ervaring als grafisch ontwerper, als mijn onderzoekende aard kwijt.

Dit wilde ik doen. Voor mezelf en voor anderen. Producten maken waarmee ik waarde kan toevoegen aan het dagelijks leven én een verhaal kan vertellen.

Ik wil vasthouden wat we veel te makkelijk verspillen. Contact maken met het fundament waar we allemaal op lopen. En verbinden met mensen die magie verkiezen boven massa.

In dit huis… hebben we geen servies van die winkel die ook houten bordjes met gezellige quotes verkoopt.

Wat ik belangrijk vind in mijn werk én mijn leven

Experimenteren

Experimenteren

Ik heb geen atelier, maar een lab. Want ik ben constant bezig met het mengen van poeders, testen van processen en combineren van ideeën. Er vindt ook weleens een ontploffinkje plaats, but no Veroniques were harmed during the making of your tableware.
Verbinden

Verbinden

Ik haal veel inspiratie uit de natuur, meer vanuit een interesse in scheikundige processen dan voor spiritualiteit. Maar ik hoop vooral dat je via mijn keramiek een verbinding voelt met je omgeving. Omdat je bewust contact maakt met het materiaal en je medemens.
Genieten

Genieten

Ik maak mijn werk voor levensgenieters die net zo verliefd zijn op vakmanschap als ik. En die elke dag willen vieren. Met aandacht voor elkaar en je omgeving, waarin elk detail bijdraagt aan bijzondere gesprekken en herinneringen die je vooraf niet kunt bedenken.

Ik doe het niet alleen

We hebben allemaal weleens hulp nodig. Zoals Batman een Robin heeft en Assepoester een goede fee, kan ik mijn werk niet doen zonder deze twee dingen:

1. Mijn 3D-printer

2. Mijn oven

Ik maak de moedermodellen van mijn kopjes en borden met een 3D-printer. Daar giet ik met gips een mal van, die ik vervolgens weer gebruik om mijn keramiek van porselein mee te maken.

Waar anderen liever een draaischijf gebruiken, is dat niks voor mij. Daar ben ik niet alleen te ongeduldig voor, maar ik vind de lijntjes van de printer die je terugziet in mijn werk ook iets extra’s geven. Een kleine verrassing.

Het hoort bij mij. Bij mijn grafische achtergrond én bij mijn drang naar perfecte imperfectie. Ik wil het proces niet verbergen, ik wil dat je ziet dat ik het voor jou heb gemaakt.

De oven doet de rest. En ja, daarop wachten vraagt ook om geduld. Maar in die tijd kan ik weer iets anders gaan doen. Kleuren testen bijvoorbeeld.

5 things you (don’t) need to know

Ik woon in landelijk Brabant, waar de Kleine Beerze vlak achter ons huis stroomt. De klei uit het riviertje gebruik ik graag om mee te kleuren. Waarom zou ik kleurstof in de winkel kopen als ik het ook uit de natuur kan halen?

Ik zoek altijd naar contrast. Zo ben ik best gevoelig, maar hield dat me niet tegen om meerdere tatoeages te laten zetten. En vind ik de combinatie tussen verfijnd porselein en grove pigmenten uit steen en klei helemaal fantastisch.

Vanaf mijn 23e ben ik lichtelijk verslaafd aan reizen. Van Australië en Indonesië tot Namibië en Ecuador. Wat al die verschillende culturen met elkaar gemeen hebben? Culinaire tradities die de verhalen van hun omgeving doorgeven. Dat idee neem ik elke dag mee in mijn werk.

Ik heb een speciaal spaarpotje voor Heul Lekker Eten. En een bucketlist met internationale restaurants waar ze op een eigenzinnige en verhalende manier koken. De enige liefde die een gezonde obsessie kon worden. Zolang ik de calorieën niet tel dan.

Ik ben geschoold aan de Kunstacademie (richting grafisch ontwerp). Daar heb ik leren kijken op een onderzoekende manier. En hoewel ik altijd bij blijf leren, wil ik niet te veel focussen op techniek. Want vrij denken, levert de meest pure en eigen creaties op.